Kryzys Kościoła to nie tylko impertynenckie i pełne cynizmu mechanizmy, które spotkać można w niemal każdej kurii diecezjalnej w Polsce. Kryzys Kościoła to nie tylko watykańscy aborcjoniści. Kryzys Kościoła to nie tylko tuszowane skandale pedofilskie i pociągające za sznurki w kuriach lobby homoseksualne. Kryzys Kościoła to polityczna ustępliwość, wygodnictwo, a co za tym idzie, patologizacja katolickiej doktryny i faworyzacja fałszywych „religii” (pamiętajmy, że o różnych religiach można mówić tylko z punktu widzenia filozofii czy socjologii, nie zaś wiary) stojących na drugim biegunie wobec chrześcijańskiego personalizmu, po którym depczą kościelni hierarchowie. Depczą na różne sposoby. Hipokryzją, mafijnymi zagrywkami, tuszowaniem przestępstw czy wciskaniem kitu, że strach przed krytyką episkopatu to cnota pokory i bogobojne posłuszeństwo, zaś krytyka ich poczynań jest targnięciem się na samego Chrystusa.
Zamiast stanowczych wypowiedzi typu: „tylko przez Chrystusa pójdziecie do Ojca” (por. J 14,6) słyszymy gromkie anatemy skierowane na polskich nacjonalistów odwołujących się do katolickiej endecji, brednie typu: „Duch Święty działa w islamie” (abp Grzegorz Ryś), czy próby utożsamienia biblijnego judaizmu z nienawistnym judaizmem talmudycznym (przykład: „Spożywanie posiłku wraz z gojem jest jak jedzenie z psem”, Tosapoth, Jebamoth 94b) i podporządkowywanie wobec nich chrześcijaństwa. Czy tak postępują pasterze, winni bronić owce przed niebezpieczeństwem i nienawiścią, która niczym pasożyt, od wieków rozmnaża się na naszych oczach?
24 września 2018, w obecności uradowanych chrześcijan, w budynku, w którym do niedawna spotykali się wyznawcy Chrystusa na Modlitwę Pańską i wspólne wyznanie wiary, na którego szczycie stał potężny krzyż, symbol naszej wiary, dziś zastąpiony złotym symbolem z napisem „Allah”, otwarto meczet. Żaden z hierarchów nie protestował, tak jak w Polsce nie zabrał głosu żaden biskup, gdy popularny wokalista Adam „Nergal” Darski, przeczepił do krzyża sztucznego penisa i kpił ze Zbawiciela. Do każdego, kto przyzna się do mnie przed ludźmi, przyznam się i ja przed moim Ojcem, który jest w niebie; a każdego, kto mnie się wyprze przed ludźmi, wyprę się i ja przed moim Ojcem, który jest w niebie (Mt 10,32-33). Nieprawdaż?
My muzułmanie chcemy, by budynek z zewnątrz został kościołem, a wewnątrz był meczetem. To jest most, który łączy chrześcijaństwo i islam – otwarcie meczetu skomentował imam Samir El-Rajab.
Poza zdjętym krzyżem, budynek nie przypomina meczetu. Elewacja kościoła została nienaruszona. Dlaczego? Obawiam się, że chodzi tutaj o propagandowy sygnał, który ma dotrzeć do całej społeczności Europy Zachodniej: Podbój chrześcijaństwa już się rozpoczął. Przejmujemy miejsca waszego kultu. Przecież każdy, zdrowo myślący, kto będzie przechodził obok nowego meczetu, z zewnątrz przypominającego kościół, tak właśnie sobie pomyśli.
Czy prawdziwi apostołowie Chrystusa, na widok usunięcia krzyża i zastąpienia go napisem „Allah”, nabraliby wody w usta? Czy wolą Chrystusa byłby powrót chrześcijan do katakumb na rzecz wypełznięcia na wierzch koranicznej nienawiści?
https://www.youtube.com/watch?time_continue=1461&v=p_Uju_lf26k
Moi Drodzy! Jeżeli ktoś chciałby wspomóc finansowo moją działalność publicystyczną i patriotyczną, będę niezmiernie wdzięczny.
